Θυμάστε που γίναμε χτίστες και φτιάξαμε ένα σπίτι, «Το σπίτι των παιδιών»; Ε, λοιπόν τώρα που χειμωνιάζει, σκεφτήκαμε πως σπίτι χωρίς χαλί δε γίνεται κι έτσι υφάναμε το δικό μας χαλί, «το χαλί των συναισθημάτων». Είπαμε πως στο σπίτι αυτό ζει η τάξη μας και χαιρόμαστε, λυπόμαστε, ενθουσιαζόμαστε, διαφωνούμε, προβληματιζόμαστε χωρίς να ενοχοποιούμε κανένα συναίσθημα. Ούτε τα εύκολα ούτε τα δύσκολα συναισθήματα. Όλα είναι ευπρόσδεκτα στο σπίτι μας γιατί όλα κάτι έχουν να μας προσφέρουν. Μιλήσαμε και για στιγμές που μπορεί ο καθένας μας να νιώθει δυο και τρία συναισθήματα ταυτόχρονα, ακόμα και αν αυτό είναι χαρά και λύπη μαζί είτε σε ίδια είτε σε διαφορετική ένταση το καθένα. Αρκεί να τα μοιραζόμαστε, να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο και να δρούμε και να αντιδρούμε με αγάπη και ενσυναίσθηση.