Σε πείσμα των καιρών, εμείς τα παιδιά, απαντάμε στο σκοτάδι με φως, στη θλίψη με γέλιο.
Σε πείσμα των καιρών, συνεχίζουμε να είμαστε άνθρωποι φωτεινοί μέσα σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο, να λάμπουμε και να φωτίζουμε τους γύρω μας.
Να έχουμε πυξίδα μας την αγάπη και να κοιτάζουμε με τα μάτια της ψυχής.
Να διακρίνουμε μέσα στην ασχήμια το ωραίο. Να λέμε Όχι σε οτιδήποτε στη ζωή μας δεν μας φέρνει ευτυχία.
Σε πείσμα των καιρών, έχουμε τη δύναμη να προσπαθούμε για τα όνειρά μας, να συνεχίζουμε να περιμένουμε την άνοιξη και τα ανθισμένα λουλούδια, να μη χάνουμε το κουράγιο μας. Γιατί μέσα στις δυσκολίες γίνονται τα πιο μεγάλα θαύματα .
Πολλές φορές γυρίζουμε σελίδα, γιατί θέλουμε να δούμε τη συνέχεια.
Δίνουμε αγάπη στους γύρω μας και γνωρίζουμε να λέμε αυτές τις μαγικές λέξεις που μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας: Συγγνώμη, σε ευχαριστώ, σε αγαπώ.
Σε πείσμα των καιρών, εμείς τα παιδιά θέλουμε να γίνουμε φως στο σκοτάδι, πηγή αστείρευτη για ό,τι έχει αξία.
Αγαπάμε τα λάθη μας και προχωράμε με θάρρος το μονοπάτι της ζωής. Μαθαίνουμε να ξεδιπλώνουμε τα φτερά μας και να πετάμε σε έναν ελεύθερο ουρανό. Γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση.
Σε πείσμα των καιρών, εμείς τα παιδιά, μένουμε σε αυτά που φέρνουν στην επιφάνεια την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Κοιτάζουμε μόνο μπροστά και χαμογελάμε, γιατί ξέρουμε πως, μέρα που δεν γελάσαμε, είναι χαμένη μέρα.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.